maandag 22 september 2025

You never know how strong... Aquarelboek #12



Hier ben ik weer en ik laat hier direct
wat kleur en positiviteit los.
Ik maakte dit weekend een 
pagina af in mijn aquarelboekje.


Het was weer in vele etappes.
Eerst kwam de schets, ergens begin
augustus.


Een week later zette ik het 
in het net met een zwarte poscastift.


Weer een week later kwam geel.


Twee dagen nadien rood.


En drie weken later groen.


En gisteren zette ik het dan maar
ineens op de foto en vandaag 
laat ik hier los.


De gekozen kleuren en quote 
zijn een knipoog naar de zomer 
met mijn reggae-avonturen en 
mijn innerlijke reis. 

🍁
En Whoop zo is het ineens
al weer herfst.
Deze week start ook Nomi weer
met het schoolritme en na 3 
maanden vakantie komt hier eindelijk 
weer wat structuur en daar ben ik
echt aan toe. 
Het was hier stil omdat ik even
ziek ben gevallen en mijn lichaam 
duidelijk vroeg om aandacht te 
geven aan prioritaire dingen.
Maar ik heb de intentie om weer 
wat vaker hier iets te laten zien,
want ik kreeg toch wel het gevoel 
(en lieve berichtjes)
dat ik hier gemist wordt en mijn
blog is ook een dagboek/logboek
voor mezelf.
Dus tot spoedig.


🍁 Herfstgroetjes 🍁