Dat we samen nog veel TIJD kunnen doorbrengen.

Vandaag ga ik met mijn zusje 

mijn broertje bezoeken.

Mijn broer weet sinds kort dat hij kanker

heeft, nog in een beginstadium, 

maar hij zal gedurende een half jaar sterk

moeten vechten. Zijn eerste chemo

heeft hij net achter de rug.

 

Ik stipte voor hem deze klok

in zwart-wit kleuren, dat 

past bij hem.

Op de achterkant schreef ik een tekstje.

'Dat we samen nog veel TIJD

kunnen doorbrengen!'

Zijn overlevingskansen zijn 90%,

maar het traject gaat zwaar zijn,

ik hoop dat hij zo moedig blijft

zoals hij nu is.

Ook voor mijn zus stipte ik 

een klok.

Voor haar natuurlijk

paars en blauwe tinten.

Bij haar schreef ik dezelfde tekst.

Ik hoop dat we met drie nog veel

tijd samen hebben. 

Ik ben het jongste zusje en mijn

grote zus (halfzus) heb ik niet gekend 

toen ik kind was. 

We hebben met zijn drieën dus nog 

heel wat herinneringen aan elkaar

te vertellen en daar moeten we nu

tijd voor maken, ondanks we niet

dicht bij elkaar wonen.

Dus ga ik vandaag naar mijn zus,

blijf bij haar logeren en we brengen 

mijn broer een bezoek.

De lengte van het bezoek hangt af

van de energie van Kristof.

Daarna blijf ik nog wat bij mijn

zusje, zodat we elkaar wat kunnen

steunen, want er is de laatste weken

veel op ons af gekomen.

Voor mezelf stipte ik al eerder de

 bovenste klok, die hangt al even 

op in mijn living.

Met deze klokken zijn we verbonden 

met elkaar en maken we tijd om 

samen nog veel TIJD met elkaar

door te brengen.

In dezelfde sfeer heb ik morgen

ook wat teksten geschreven in

mijn handletteringschrift. 

Maken jullie morgen even tijd om

op bezoek te komen op mijn blog?

Fijne dag!