Kerstkaarten donderdag #7 'Jongen met sjaal' & Het ritme van het leven ✍🏻

En we zijn weer een bewogen week verder,

maar daar over meer op het einde 

van mijn bericht.

Eerst even de aandacht op dit

lieve kerstkaartje met alweer ingrediënten 

uit het kruidvatpakketje.

(de voorlaatste 😉)

De jongen, die lekker warm is ingeduffeld,

kleurde ik passend bij het papier.

De stempel is van Pretty Pink Posh.

Ik voegde nog een klein labeltje toe.

Achter het rondje zit een stukje behangpapier 

wat net de juiste kleur heeft.

Met dit kaartje ben ik vandaag er 

weer van de partij bij 52 WTC.

❄️❄️❄️

Allereerst wil ik jullie bedanken 

voor de steunende woorden.

🕯️

De uitvaart was vorige vrijdag en 

die liet een heel bijzonder gevoel

op me achter. 🪽

Maar in het leven hangt alles samen

en toen we na de dienst met familie 

en vrienden wat napraten, kregen we 

te horen dat ons Bonneke overleden is 

in de ochtend, tijdens de uitvaart.

Ze werd vorige week 101.

Vorig jaar was er voor haar een groot feest 

en maakte ik voor het eerst in mijn

leven een kaart met een 100 op.

Dit jaar was ik er zelfs nog niet toegekomen

om haar een kaart op te sturen door

andere persoonlijke/familiale zorgen.

🕯️

Terwijl de ene mensen afscheid nemen

van dit leven, gaat voor ons alles door en

is er soms weinig tijd om stil te staan.

En dat was ook zeker vorige vrijdag, want

nog boordevol emoties en ook warmte 

en liefde, verlieten Aranka en ik

vroegtijdig het gezellig samenzijn.

In de kou met een ontzettend gure

wind, die even alles wat we voelden 

van ons weg blies of toch een beetje....

fietsten we naar het ziekenhuis.

Aranka had in het begin van de

week een MRI gedaan en ze hadden 

iets ontdekt en wouden ons graag snel zien.

Dus van het ene rolde we in het andere...

We kregen beelden te zien van de scan

en daarop was te zien dat er vocht, 

omwille van een onsteking, onder haar

wonde zit en ook al een kleine beetje

 in de hersenen.

Een operatie is nodig om dat vocht

weg te zuigen. 

(Geen te ernstige operatie, maar toch

weer spannend)

Aranka nam het heel dapper op, ze had 

ook al twee maanden hoofdpijn en 

leefde op pijnstillers om het te

onderdrukken. Bij vorige 

consultaties was er nog niks te zien.

Dit zou een oorzaak kunnen zijn

van de hoofdpijn en dat hoop ik

ook echt.

Morgenochtend wordt ze geopereerd en

normaal zou ze vrij snel naar huis

mogen om daar verder te herstellen.

Even afwachten hoe dat verloopt want 

in het verleden had Aranka ook wel

wat pech bij haar herstel.

Daarnaast heb ik zorgen over mijn

mama. Vandaag ga ik met haar naar

de vaatdokter, want de huisarts heeft

haar doorverwezen omwille van een

slechte doorbloeding in haar arm.

Ze klaagt ook over extreme moeheid.

Het is veel momenteel...

Maar we hebben veel steun aan elkaar.

Ik probeer ook echt stil te staan bij

alles wat er gebeurt door bijvoorbeeld op

mijn eentje een lange wandeling 

te maken in de winterkou.

Om daarna weer stap voor stap 

te doen wat moet, maar ook wat 

me rust geeft

 (schrijven, kaartjes maken,..)

Ik volg het ritme van het leven

dat gevuld is met jonge bruisende 

energie, maar ook energie die 

langzaamaan uitdoofd.

Ik beschouw het, ik omarm het en 

ik ben dankbaar dat dit allemaal 

tot mijn leven behoort en het 

mijn eigen energie kleurt.

Schrijven is voor mij ventileren,

dingen een plekje geven en wie tot 

het einde geeft gelezen:

Dank je wel ♥️