Fotoboek papa-opa 💜

Vandaag is het 4 jaar geleden dat

we veel te snel afscheid hebben 

moeten nemen van papa-opa.

Op zo'n dagen haal ik altijd dit

grote boek boven en dan voelt hij

 heel dichtbij.

Ik werkte er een hele tijd aan.

 Vandaag wil ik hem graag 

met jullie delen.

Dit scrap-fotoboek kreeg ik van Enny

enkele zomers geleden en ik wist vrij

snel dat ik het een heel bijzondere

bestemming wou geven.

De kaft was wit en vanbinnen

allemaal plastic mapjes.

De oude hemden van papa/opa

wou ik verwerken in dit project.

Daar maakte ik ook al een plaid

van, die kan je HIER zien 

en mini fotoboekjes, kijk HIER.

Maar ik had nog steeds veel stof over.

Op het einde van dit project 

had ik nog enkel dit over....

Ik heb dus aardig gepuzzeld 😉

Ik begon met stroken te knippen

van de hemden.

Die toverde ik om tot een hoes, die ik over

het fotoboek kon schuiven.

Voor de binnenkant van de hoes

gebruikte ik een laken 

waarin papa sliep de laatste dagen 

in het ziekenhuis.

Tussen mijn knopen vond ik dit 

mooie houten knoopje.

Met de rekker blijven alle pagina's

mooi bij elkaar.

Als je het boek opent zie je dit.

Drie etiketten van zijn hemden

stikte ik op de stroken. 

De omslag aan de andere kant ziet er zo uit.

Hier verwerkte ik 1 borstzakje op.

Daar bewaar ik het laatste kaartje in

dat ik voor hem maakte en nooit heb

kunnen afgeven en een laatste foto

van in het ziekenhuis.

Zijn hemden gebruikte ik ook

voor de pagina's die ik in de

mapjes kan schuiven.

Ik plakte de stof op papier en met

een zigzag steek ging ik over de 

overlappingen en de randen.

Soms waren het slecht reepjes stof

die ik nog over had van een hemd,

 maar met andere restjes kon ik 

toch een mooie achtergrond maken.

De foto's naaide ik ook vast

met de naaimachine met een

rechte steek.

Mama had me oude stofjes gegeven,

die zaten ook vol herinneringen.

Deze stof bijvoorbeeld waren gordijntjes

in de keuken toen ik heel klein was.

Mijn mama maakte ook veel kleren

voor ons. Het hemdje dat mijn broer

rechts onder draagt vond ik ook

tussen de stofjes en dat werd 

op deze pagina mijn achtergrond.

De broek die ik op de bovenste foto

aan heb, daar vond ik ook nog een

strookje van en samen met een restje

hemd van papa kreeg dat ook een ereplek.

Net als hier de trui die ik aan heb.

De woorden Ludo-papa-opa

sneed ik uit wit papier 

Ook tussen mijn stofjes vond ik

herinneringen.

Aranka heeft vele zomers in kersenoutfit

rondgelopen. Ze was verzot op het rokje en

bloesje, nadat Nomi het ook nog zomers droeg,

was het echt afgesleten op bepaalde plekken.

Maar ik hield de goede stukken stof bij 

omdat er zoveel mooie herinneringen

aan vast hingen. 

In dit boek kreeg het stofje een 

nieuwe bestemming.

Mijn mama naaide ook regelmatig

kleren voor de meisjes.

Het kleedje wat Aranka aan heeft,

zie je ook weer op de achtergrond.

Dit waren enkele detail foto's van 

uit het boek, elke foto, elke pagina

kreeg een bijzondere betekenis.

Op de achterkant van mijn hoes naaide

ik nog een label, want in dit fotoboek zitten 

heel wat uren handwerk in, maar het

hielp me wel bij het rouwproces.

Op zo'n dagen als vandaag leg ik het boek

op de keukentafel en kan iedereen die

er behoefte aan heeft papa/opa

heel dichtbij voelen.

💜 Bedankt voor het kijken 💜