Bijna elke avond krijgen
mijn zoontjes een verhaal met
mijn magisch vertelkastje.
In de grote vakantie
na lang nadenken kocht ik
een kamishibai.
Ik wou hem eerst zelf maken.
( Maar wanneer zou dat dan ooit
klaar zijn en ik heb geen
houtschuurtje.)
Ik heb er nog geen seconde spijt
van gehad dat ik hem kocht.
( Daarvoor moest
ik het altijd uitlenen bij de Bib.)
Ik gaf mijn vertelkastje
een persoonlijke toets
vorige maand.
Ik brandde er figuurtjes in.
Subtiel, niet te veel om
ook zo het mooie hout te respecteren
en de rust die het uitstraalt.
Als hij opengaat zie je een decor.
Deze maakte ik van een
rood fluwelen stof,
die ik vond in de doos
' stoffen van oma '
Op karton plakte ik deze stof
en maakte ook plooien zodat het
echt een gordijn lijkt.
Het zigzag lintje is ook iets
ouds, dat hier weer een nieuwe
betekenis krijgt.
Het kastje is nu helemaal naar
mijn zin en de magie werkt en
dat is zo fijn om te ervaren.
Ik neem ook altijd
twee leesvrienden mee,
de wachters van mijn deurtjes
( zo noemt mijn zoontje ze )
Dat is Kami, de olifant.
En Shibai, de panda.
( Zo onthouden de kinderen het
moeilijk woord Kamishibai ook beter.
Ja, er is over nagedacht!)
Ik maakte ze NIET zelf.
Maar ik steun hiermee
Mayown is een sociaal project
dat er voor zorgt dat vrouwen
uit arme gebieden leren haken
en zo een extra inkomen krijgen
waardoor hun kinderen
betere kansen krijgen.
Ze werken samen met een organisatie
die mensenhandel en moderne slavernij
probeert te voorkomen in verschillende gemeenschappen in de Filippijnen.
Sommige van hun knuffels
kan je hier vlakbij kopen in
een gezellig winkeltje
maar ze heeft ook
een leuke webwinkel.
En dan nog dit:
Gisteren moest ik nog gauw
een boek binnen doen in de bib.
En wie kwamen we tegen:
Overal hingen affiches van
mijn zoontje.
' Ooo, mama kijk dat ben ik
en daar nog eens! '
( De bib vond mijn foto' s zo leuk
en ze gingen er affiches van maken
hadden ze gezegd, maar ik had niet
verwacht dat ze het ECHT zouden doen)
Super fier zijn we nu!
Ik ben heel benieuwd
voor morgen,
want ik heb er zin in!
Tot slot:
Bedankt gisteren voor de reacties
op mijn kerstkaartje.
Ik was er zelf maar een beetje tevreden
over, maar vooral blij dat ik weer
eentje extra had en wat restjes had verwerkt
en zo' n kaartje kan dan dienen voor
een familielid, die er niet zo veel
waarde aanhecht.
Die van mijn zoon vond ik ook
de mooiste!!
En hij maakte het met dit :
Ontzettend leuk om mee te werken
en helemaal niet duur.
( Ik maakte er wat achtergrondjes mee,
die wel eens op een kaart zullen belanden )
Dus wie kinderen of kleinkinderen heeft,
dit is echt een aanrader.
Geen gesmos met verf en toch geeft
het dat effect.
Alvast een fijn weekend!
( Lang bericht, hé?
Maar wie het tot hier
volgehouden heeft:
Dank je wel! )
