Afgelopen maandag
- 11 maanden na de hersenbloeding -
had Aranka haar allerlaatste therapiedag
in het revalidatiecentrum.
Dat is natuurlijk goed nieuws!
Alle mensen die haar gedurende maanden
intens begeleid hebben kregen
een bedankkaartje.
Ik maakte een niet te moeilijk ontwerp,
want ik wou dat Aranka ook kon
meehelpen. Ze stempelde de besjes en
dat was toch wel spannend voor haar,
maar op geen enkel kaartje ging het mis.
Vanbinnen zette ze overal haar naam
met een stempel, die ik lang geleden al
eens maakte. Met de grote stempel is
de binnenkant al halfvol, zo hoefde ze nog
maar iets kleins te schrijven.
(Fijne motoriek blijft moeilijk)
Negen kaartjes nam ze maandag mee voor de
ergotherapeut, de kinesist, de logopediste,
de psycholoog, de sociaal assistente, de dokter,...
Een heel team heeft maanden achter haar gestaan
en haar gebracht waar ze nu staat.
Een ongelooflijk parcours heeft ze afgelegd.👟
Maar Aranka heeft nog begeleiding nodig,
die wordt nu verder gezet bij externe diensten.
Zo heeft ze een praktijk gevonden voor de
logopedie, die gespecialiseerd zijn in
hersenletsels zoals bij Aranka.
Ook psychologische begeleiding blijft belangrijk
want emoties, prikkelverwerking en
andere onzichtbare gevolgen van de
hersenbloeding hebben een grote impact
op haar leven.
Ze wordt goed omringd en krijgt momenteel
de nodige steun, die ze echt nog nodig heeft.
Er komen nog veranderingen aan, die voor
haar zeker voor stress zorgen nu, maar een
verbetering gaan zijn als ze op haar plekje zit.
Doordat Aranka toch wel wat veranderd is
van reageren op dingen of snel geprikkeld is,
lukte het niet meer om samen met haar
huisgenote te wonen.
Er waren te veel spanningen. Samen in
vriendschap en met veel gesprekken is
er beslist dat Aranka beter zelfstandig zou
wonen.
We zijn nu volop naar een geschikte woning
(eerder studio: hoe compacter, hoe beter)
aan het zoeken.
Ik hoop dat we snel iets kunnen vinden en
aan die verhuisklus kunnen beginnen.
Deze keer gelukkig samen met Aranka!
We houden hier moedig vol!
Fijne dag x
