Vorige week is een goede vriend
van me plots overleden.
Ik liet afgelopen jaar wel eens een
kaartje zien voor Gert omdat hij
in april vorig jaar een beroerte had gehad.
Met mooie post en bezoekjes
probeerde ik hem te steunen
in zijn revalidatie.
Gert was goed op weg en woonde
ook al weer terug thuis.
Maar hij kreeg een tweede beroerte
en die is hem fataal geworden.
Ik kende hem al zo'n twintig jaar en
zijn heen gaan heeft me
heel diep geraakt.
Vandaag is de bergrafenis.
Ik ben deze week bezig geweest met
het maken van kaarten
voor zijn familie, die ik door
de jaren heen ook op
leren kennen.
Dit kaartje is voor zijn oudere zus.
Ik heb bewust voor dit papier gekozen.
Gert droeg vaak gebatikte t- shirts.
Vanbinnen schreef ik een tekst
passend bij haar.
Voor de jongere broer maakte ik
deze kaart.
Gert en Bert waren heel close.
Ik heb ze vaak samen gezien.
Ik koos voor alle drie dezelfde
bloemen, maar ik maakte
elke kaart persoonlijk.
Voor Bert schreef ik deze tekst,
ik hoop dat hij er kracht uit
kan putten.
Voor de oudste broer maakte ik
deze kaart.
Weer een andere schikking en een
andere tekst.
Voor hem schreef ik deze
mooie tekst.
Hier zie je de drie kaarten samen.
1 zus - 3 broers, ze waren heel
verbonden met elkaar en deden
veel samen.
Voor de ouders maakte ik
dit kaartje.
Gert was heel begaan met de natuur,
daarom koos ik voor groene takjes.
Voor zijn eerste beroerte was hij
heel actief bij Greenpeace.
Hij stond meermaals in de
krant met zijn acties.
We noemden hem ook
Greenpeace- Gert.
Vanbinnen schreef ik
deze tekst.
Op elke kaart aan de binnenkant
is ook een poes.
Dat is Kitty.
Gert had geen eigen gezin,
maar was altijd een kattenliefhebber.
Vroeger had hij er veel.
Nu was Kitty zijn trouwe vriend.
Kitty gaat nu wonen bij zijn ouders.
Ik laat de 4 kaarten nog eens samen zien.
Vandaag ga ik ze persoonlijk
afgeven op de begrafenis.
Gert was geen man van veel woorden,
maar heeft bij vele een diepe indruk
achtergelaten.
Zelfs op de plaatselijke radio was er
een eerbetoon aan hem.
Afgelopen vrijdag zou hij
47 geworden zijn.
De vrijdag er voor vernam ik het
slechte nieuws, toen was ik net
aan het nadenken welke kaart ik
dit jaar voor hem zou maken.
Deze kaart verstuurde ik vorig jaar.
Ik weet dat hij hem koesterde,
want dat berichtte hij me nog
een paar weken geleden.
Toen bedankte hij me oprecht
voor alle bezoekjes en post.
Lieve Gert,
veel te jong moeten we
afscheid van je nemen.
Je wou nog zoveel doen...
Op je nieuwe reis, zal je vast
mijn papa ontmoeten en dan
kunnen jullie samen filosoferen
over het aardse leven.
Bedankt dat ik je mocht
leren kennen
🙏
