Vandaag wil ik graag deze vingerpopjes
tonen aan jullie.
Ik maakte ze al lang geleden en de
kinderen hebben ze regelmatig
gebruikt in hun spel en ik neem
ze soms ook mee tijdens het voorlezen.
De popjes zijn gemaakt rond een houten
kegel, die vanonder hol is voor je vinger.
Dit is de tovenaar.
Hij tovert alle pijn en verdriet
zomaar weg.
Dit is Liesje, de vlinder.
Ik maakte haar in vrolijke
kleuren en met een groot hart
in het midden.
Ze houdt dan ook van iedereen.
Dit is de achterkant.
De voelsprieten maakte ik met
een ijzerdraadje met van boven
een pareltje erop.
Dit is moeder met haar kindje.
Ik bedoel kinderen, want ze heeft
nog een draagzakje op de rug met
een baby'tje in.
Met dit setje hebben ze vaak gespeeld,
je ziet het aan de vilt die wat pluisjes
vertoont.
Leuke herinneringen horen hier bij
en nog nooit had ik ze op foto gezet,
maar nu dus wel 😉
Dit zijn mijn allereerste popjes van vilt
die ik ooit naaide.
Ik gaf ze toen kado aan mijn zus.
Onlangs deelde ze deze foto
met de boodschap.
' Jouw kabouters zijn nog steeds
vrolijk aan het schommelen
op hun takje '.
Bedankt om dit nostalgische
berichtje te lezen.
Fijne dag!
